The day after
Door: Martine
Blijf op de hoogte en volg Yulin, Rama, Dennis, Martine
30 April 2015 | China, Changzhou
We hebben gisteren uitgebreid verslag gedaan van ons bezoek aan het tehuis. Nu toch nog proberen of onze blog nu werkt. Met dank aan Heike die ons de tip over VPN gebruik gaf.
We zitten nog in een roes van gisteren, hoe mooi het was, hoe intens en hoe belangrijk hoe het was voor Yulin. De warme ontvangst in het tehuis, de liefde die voelbaar was vooral van haar verzorgster die huilde toen ze Yulin weer zag, de gepensioneerde politie agent die een 1/2 uur moest reizen om ons te ontmoeten bij het politiebureau en dan ook nog eens de super lieve tolk Jossie die bereid is ons verder te helpen in onze zoektocht.
Vandaag relaxen en kijken wat onze volgende stap zal zijn. Changzhou ontdekken want daar zijn we nog niet aan toe gekomen.
Nu ook eens kijken of we jullie nog wat leuke foto's kunnen sturen.
Onderstaand nog even het bericht van gisteren mochten we gisteren iemand gemist hebben in de mailinglijst.
Lieve allemaal,
Helaas kunnen we geen berichten sturen via onze reisblog, vandaar onze avonturen per mail met in het bijzonder een verslag van het bezoek aan het kindertehuis vandaag: met excuus voor het feit dat we de adressen niet als blinde kopie sturen; op deze manier kunnen we ze de volgende keer weer gebruiken voor een nieuw verslag.
Maandag 27 april
Na een goede reis van 10 uur aangekomen in Shanghai op maandag rond 14.00 uur. Wat een indrukwekkende stad. Ons hotel lag vlakbij de Bund, een grote boulevard met uitzicht op een deel van Shanghai en 's avonds prachtig verlicht. We hadden een aardige jetlag dus na een wandeling door de stad en een hapje eten, lekker slapen in onze balzaal van een familiekamer.
Dinsdag 28 april
Op dinsdag na het ontbijt een bustoer door de stad genomen. Indrukwekkend. Ook met een soort kabelkar door een verlichte tunnel naar het hoogste gebouw van Shanghai met een prachtig uitzicht over de stad. Uiteindelijk moesten we ons nog haasten terug naar het hotel want om 16.00 met de bullettrein naar Changzhou, de stad van Yulin. In een uurtje reisden we bijna 300km en namen vanaf het treinstation een taxi naar het hotel. Na het eten in een klein Chinees restaurantje tegenover het hotel ons voorbereid voor het bezoek aan het kindertehuis van Vandaag.
Woensdag 29 april
Vandaag begon onze dag om 10.00 uur, Jossie, onze gids zat al beneden in de lobby op ons te wachten. Meteen hadden we een klik, wat een leuke en spontane vrouw. Er stond een busje met chauffeur op ons te wachten. Hilarisch, deze man reedt voor het eerst in een elektrische auto en kreeg eerst de auto niet aan de praat. Onderweg naar het tehuis, wist hij de weg niet meer, maar gelukkig zagen wij opeens het typisch ronde gebouw en wisten we dat we goed zaten.
Toen we uitstapten, werden we al verwelkomd door de directeur, meneer Wu en een mevrouw Liu (zij regelt alle bezoeken).
Eerst kregen we een rondleiding door een deel van het gebouw, met de waarschuwing dat we geen kinderen mochten filmen of fotograferen (dat was niet zo moeilijk want we zagen bijna geen kinderen). We liepen door een gang en plotseling kwam er een verzorgster uit een van de kamers, zag Yulin en begon te huilen. Het bleek dat zij heel intensief voor Yulin heeft gezorgd en wist dat ze kwam en nu zo blij was haar te zien. Wij werden er ook emotioneel. Na veel fotosessies lunch met allemaal. Wij vroegen aan Jossie wanneer het moment was om vragen te stellen: dat was tijdens de lunch. Eerst wat algemene vragen gesteld en toen rechtstreeks gevraagd naar het politierapport....en.....of we een kopie wilden hebben, het lag al klaar. Dus voor we het wisten hadden we het felbegeerde document en Jossie vertaalde het ter plekke voor ons.
Ze waren erg vriendelijk maar we merkten ook dat het op een gegeven moment klaar was en het tijd werd om op te stappen. Wij gaven de cadeautjes voor de directie en de verzorgsters en tenslotte de koffer vol met speelgoed. Wij gaven aan dat dit gegeven was door vriendjes en vriendinnetjes van Yulin. Ze waren erg onder de indruk en er erg blij mee.
Nog even in het kort de rest van de dag: we hebben de locatie van het oude tehuis bezocht, daar ook waar Yulin is gevonden. Het oude tehuis is verdwenen, er staat een modern gebouw maar er zijn ook bouwwerkzaamheden. We liepen er rond en er kwam een oud mannetje naar ons toe. Wat we aan het doen waren. Jossie legde het e.e.a. uit en hij vertelde dat hij 20 jaar lang portier van het kindertehuis is geweest. Hij is nu 90 jaar maar kon ons precies laten zien waar de oude poort van het tehuis was. Daarna ook naar de locatie waar het tehuis tijdelijk gehuisvest was voordat de definitieve locatie klaar was waar ze nu zitten en waar Yulin ook woonde toen we haar kregen. En....naar het politiebureau waar we uiteindelijk na een telefoontje, de politie agent hebben gesproken die het rapport van Yulin heeft opgesteld en contact heeft gehad met de vindster.
Al met al een geweldige dag die we nog moeten verwerken. Jossie die in Nanjing woont, zullen we nog een keer ontmoeten want over vier dagen reizen we naar Nanjing en gaan we met haar en haar gezin uit eten.
Voor nu heel veel groeten aan iedereen van ons viertjes!
P.s. Foto met de twee verzorgsters van Yulin. De verzorgster rechts heeft haar het best gekend en was erg emotioneel toen ze Yulin weer zag.
Verstuurd vanaf mijn iPad
We zitten nog in een roes van gisteren, hoe mooi het was, hoe intens en hoe belangrijk hoe het was voor Yulin. De warme ontvangst in het tehuis, de liefde die voelbaar was vooral van haar verzorgster die huilde toen ze Yulin weer zag, de gepensioneerde politie agent die een 1/2 uur moest reizen om ons te ontmoeten bij het politiebureau en dan ook nog eens de super lieve tolk Jossie die bereid is ons verder te helpen in onze zoektocht.
Vandaag relaxen en kijken wat onze volgende stap zal zijn. Changzhou ontdekken want daar zijn we nog niet aan toe gekomen.
Nu ook eens kijken of we jullie nog wat leuke foto's kunnen sturen.
Onderstaand nog even het bericht van gisteren mochten we gisteren iemand gemist hebben in de mailinglijst.
Lieve allemaal,
Helaas kunnen we geen berichten sturen via onze reisblog, vandaar onze avonturen per mail met in het bijzonder een verslag van het bezoek aan het kindertehuis vandaag: met excuus voor het feit dat we de adressen niet als blinde kopie sturen; op deze manier kunnen we ze de volgende keer weer gebruiken voor een nieuw verslag.
Maandag 27 april
Na een goede reis van 10 uur aangekomen in Shanghai op maandag rond 14.00 uur. Wat een indrukwekkende stad. Ons hotel lag vlakbij de Bund, een grote boulevard met uitzicht op een deel van Shanghai en 's avonds prachtig verlicht. We hadden een aardige jetlag dus na een wandeling door de stad en een hapje eten, lekker slapen in onze balzaal van een familiekamer.
Dinsdag 28 april
Op dinsdag na het ontbijt een bustoer door de stad genomen. Indrukwekkend. Ook met een soort kabelkar door een verlichte tunnel naar het hoogste gebouw van Shanghai met een prachtig uitzicht over de stad. Uiteindelijk moesten we ons nog haasten terug naar het hotel want om 16.00 met de bullettrein naar Changzhou, de stad van Yulin. In een uurtje reisden we bijna 300km en namen vanaf het treinstation een taxi naar het hotel. Na het eten in een klein Chinees restaurantje tegenover het hotel ons voorbereid voor het bezoek aan het kindertehuis van Vandaag.
Woensdag 29 april
Vandaag begon onze dag om 10.00 uur, Jossie, onze gids zat al beneden in de lobby op ons te wachten. Meteen hadden we een klik, wat een leuke en spontane vrouw. Er stond een busje met chauffeur op ons te wachten. Hilarisch, deze man reedt voor het eerst in een elektrische auto en kreeg eerst de auto niet aan de praat. Onderweg naar het tehuis, wist hij de weg niet meer, maar gelukkig zagen wij opeens het typisch ronde gebouw en wisten we dat we goed zaten.
Toen we uitstapten, werden we al verwelkomd door de directeur, meneer Wu en een mevrouw Liu (zij regelt alle bezoeken).
Eerst kregen we een rondleiding door een deel van het gebouw, met de waarschuwing dat we geen kinderen mochten filmen of fotograferen (dat was niet zo moeilijk want we zagen bijna geen kinderen). We liepen door een gang en plotseling kwam er een verzorgster uit een van de kamers, zag Yulin en begon te huilen. Het bleek dat zij heel intensief voor Yulin heeft gezorgd en wist dat ze kwam en nu zo blij was haar te zien. Wij werden er ook emotioneel. Na veel fotosessies lunch met allemaal. Wij vroegen aan Jossie wanneer het moment was om vragen te stellen: dat was tijdens de lunch. Eerst wat algemene vragen gesteld en toen rechtstreeks gevraagd naar het politierapport....en.....of we een kopie wilden hebben, het lag al klaar. Dus voor we het wisten hadden we het felbegeerde document en Jossie vertaalde het ter plekke voor ons.
Ze waren erg vriendelijk maar we merkten ook dat het op een gegeven moment klaar was en het tijd werd om op te stappen. Wij gaven de cadeautjes voor de directie en de verzorgsters en tenslotte de koffer vol met speelgoed. Wij gaven aan dat dit gegeven was door vriendjes en vriendinnetjes van Yulin. Ze waren erg onder de indruk en er erg blij mee.
Nog even in het kort de rest van de dag: we hebben de locatie van het oude tehuis bezocht, daar ook waar Yulin is gevonden. Het oude tehuis is verdwenen, er staat een modern gebouw maar er zijn ook bouwwerkzaamheden. We liepen er rond en er kwam een oud mannetje naar ons toe. Wat we aan het doen waren. Jossie legde het e.e.a. uit en hij vertelde dat hij 20 jaar lang portier van het kindertehuis is geweest. Hij is nu 90 jaar maar kon ons precies laten zien waar de oude poort van het tehuis was. Daarna ook naar de locatie waar het tehuis tijdelijk gehuisvest was voordat de definitieve locatie klaar was waar ze nu zitten en waar Yulin ook woonde toen we haar kregen. En....naar het politiebureau waar we uiteindelijk na een telefoontje, de politie agent hebben gesproken die het rapport van Yulin heeft opgesteld en contact heeft gehad met de vindster.
Al met al een geweldige dag die we nog moeten verwerken. Jossie die in Nanjing woont, zullen we nog een keer ontmoeten want over vier dagen reizen we naar Nanjing en gaan we met haar en haar gezin uit eten.
Voor nu heel veel groeten aan iedereen van ons viertjes!
P.s. Foto met de twee verzorgsters van Yulin. De verzorgster rechts heeft haar het best gekend en was erg emotioneel toen ze Yulin weer zag.
Verstuurd vanaf mijn iPad
-
30 April 2015 - 06:37
Heike:
Het werkt ! Heel veel plezier daar - en nog mooi naar genieten.... Da zitten veel dingen tussenbeide typisch zijn voor Chinese mensen - gastvrijheid, hulpzam zijn....waarvan je gedeeltelijk in Europa nog van kunt leren!
Goed dat het bezoek zo positief was - vooral voor de toekomst van yulin en haar gevoel over haar afkomst! -
30 April 2015 - 07:55
Karin:
Hallo daar!
Wat een mooi bericht op deze bewolkte donderdag in Nederland.Ik geniet op afstand met jullie mee! Wat bijzonder om elkaar na zo ' n lange tijd weer te zien en dan zo warm ontvangen te worden.Ze blijven vast steeds opnieuw kijken naar jouw mooie fotoboek Yulin!
Zag Sanne gisteren nog even in de gang op school.Het is wel stil hoor zonder Yulin zei ze. We gingen even rekenen hoe veel later of juist vroeger het bij jullie in China is, en dat dat dan een raar idee is dat jullie wakker zijn als wij nog slapen enzo.
Fijne relaxdag voor jullie!
Xx
-
30 April 2015 - 08:53
Sigrid En Jan Harm:
Wat een prachtig verhaal!We zijn enorm blij voor jullie dat het weerzien zo'n mooie ervaring was en dat zoveel waardevolle info boven tafel is gekomen. Ik hield het ook niet droog :-)
Geniet met z'n vieren verder van deze reis, zoveel moois al om over na te denken en terug op te kijken!! -
30 April 2015 - 09:48
Miet En Janus:
Hallo wat indrukwekkend daar en voor Yulin allemaal heel geweldig om te zien waar ze haar eerste tijd vertroeteld is door haar verzorgsters hele rijke ervaring voor jullie allemaal.
Liefs Miet en Janus -
30 April 2015 - 11:48
Anneke:
Wat prachtig om dit allemaal te lezen. En zo ontzettend fijn dat jullie gelijk al aanknopingspunten hebben gevonden. Ik kijk uit naar jullie volgende belevenissen, want als de reis zo al start, dan volgt er vast nog meer goeds!
Knuffel, Anneke -
30 April 2015 - 12:40
Sylvia:
Phew, wat hebben jullie in die paar dagen al veel meegemaakt! En al die verschillende indrukken en emoties, wat mooi. Straks thuis kunnen jullie alles eens rustig overdenken en bepraten, dit is zoveel in een keer. Ik hoop dat de rest van jullie reis net zo voorspoedig verloopt en dat jullie nog meer te weten zullen komen.
Groetjes, Sylvia -
30 April 2015 - 16:28
Niek Boot:
Prachtig bericht, Martine, dank je wel.
Zomaar een paar gedachten: de eerste is natuurlijk dat het heel gelukkig is dat jullie bestemming ditmaal niet Nepal was: wat daar aan de hand is is met geen pen te beschrijven.
Dan het bezoek aan het tehuis "van Yulin": ik denk natuurlijk nog steeds aan China van 50 of meer jaar geleden: wat ziet het er netjes uit! En leuke muurschilderingen: cultuurverschillen zijn misschien toch wat kleiner dan we dachten?
En dan het idee dat je een koffer met speelgoed uit Nederland meenam, waarschijnlijk met heel wat speelgoed dat ooit in China is gemaakt, en zo, via Nederland, weer terugkomt. In ieder geval trekken jullie nu verder met een koffer minder. Dat scheelt!
Tenslotte het feit dat je in een land van zoveel honderden miljoenen mensen tóch net dat mannetje van 90 jaar tegenkomt die nog steeds in zijn eigen, veranderende buurt woont en die de geschiedenis van Yulin kon completeren. Dat zijn de toevalligheden waar je op hoopt maar die niet te plannen zijn.
Goede reis verder, en blijf schrijven!
Liefs,
Niek -
30 April 2015 - 17:04
Sem:
Hè Yulin ik zie dat je het leuk hebt in China veel plezier nog -
01 Mei 2015 - 09:07
Marleen En Weiyan:
Lieve Yulin!
We zijn heel blij voor jou!.. jullie allevier!! want wat mooi om te zien hoe warm jullie daar ontvangen zijn. we herkennen de verzorgster van de foto (toen wit haar) en mijnheer Wu...heel speciaal. dikke kus voor jullie allevier -
04 Mei 2015 - 22:54
Jody Marrie En Eline:
wat een bijzondere reis weer voor jullie en fijn dat wij zo een beetje meereizen nog veel mooie momenten en we ziien uit naar het volgende verslag dikke kus van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
